Τζίμι Κάρτερ: Στο στόχαστρο των “χριστιανοσιωνιστών”
Ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ, που απεβίωσε πλήρης ημερών σε ηλικία 100 ετών στις 29 Δεκεμβρίου 2024, είναι πιο πολύ γνωστός στην Ελλάδα και στην Κύπρο για την διάψευση των προσδοκιών που προκάλεσε η εκλογή του το 1976 και η συνακόλουθη ήττα του απερχόμενου Προέδρου Τζέρλαντ Φορντ με υπουργό εξωτερικών τον διαβόητο Χενρι Κίσινγκερ, ο οποίος από τότε λογιζόταν ως ο βασικός αυτουργός της κυπριακής τραγωδίας. Είναι γεγονός ότι ο Τζίμι Κάρτερ δεν ανέτρεψε την πολιτική των προκατόχων του στο Κυπριακό και επί κυβερνήσεώς του εδραιώθηκε η τουρκική κατοχή. Όμως, για τούτο φέρουν ευθύνη η ελλαδική και κυπριακή πλευρά, που το 1978 επί Προεδρίας του αποδέχθηκαν “λύση” στη βάση της αποκαλούμενης “Διζωνικής και Δικοινοτικής Ομοσπονδίας”, νομιμοποιώντας τα “τετελεσμένα” του Αττίλα. Μόνη λύση σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο θα ήταν και εξακολουθεί να είναι η ανατροπή των τετελεσμένων αυτών, με την αποχώρηση κατοχικών στρατευμάτων και εποίκων και την πλήρη αποκατάσταση της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημκρατίας σε όλο το νησί.
Παρά το γεγονός ότι επί προεδρίας του δεν αποκαταστάθηκαν οι αδικίες που προκάλεσαν οι προκάτοχοί του, στοχοποιήθηκε ιδιαίτερα όταν παρενέβη ενεργά για να γίνουν οι συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ μεταξύ Ισραήλ και Αιγύπτου, παρά το γεγονός ότι λύθηκαν μόνον οι διμερείς διαφορές με επιστροφή του κατεχόμενου Σινά στην Αίγυπτο και αντίστοιχα την αναγνώριση του Ισραήλ. Δεν υπήρξε εξέλιξη για συνολική λύση του Παλαιστινιακού, επειδή σε κάτι τέτοιο δεν συναινούσε η ακροδεξιά κυβέρνηση Μεναχέμ Μπέγκιν του Λικούντ, που είχε πάρει την εξουσία το 1977 για πρώτη φορά. Συνεχιστής της πολιτικής αυτής είναι σήμερα ο Νετανιάχου.
Η στοχοποίηση του Τζίμι Κάρτερ συνδέεται και με το γεγονός ότι αν και ήταν ενεργό μέλος της προτεσταντικής ομολογίας των Βαπτιστών και μέχρι πρόσφατα λειτουργούσε και ως κατηχητής και ιεροκήρυκας στην ενορία του, ήταν σε ρήξη με τους αποκαλούμενους “χριστιανοσιωνιστές”. Όπως έχουμε ήδη αναρτήσει σε άλλη ευκαιρία, ο Κάρτερ είχε σημείο αναφοράς του την Αγία Γραφή, όπως είχε για πρώτη φορά μεταφραστεί στην αγγλική γλώσσα επί βασιλείας του Ιακώβου τον 17ο αιώνα, η οποία ήταν πιστή στο πρωτότυπο. Και όχι την μεταγενέστερη κακόδοξη μετάφραση του Σκόφλντ, στην οποία αυθαίρετα έχουν ενσωματωθεί οι θέσεις των χριστιανοσιωνιστών, οι οποίοι πρεσβεύουν ότι πριν τη 2α Παρουσία, οι Χριστιανοί πρέπει να συμβάλουν στη δημιουργία εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη.
Επί προεδρίας του συνάφθηκαν και οι Συνθήκες της Διώρυγας του Παναμά, ο δεύτερος γύρος των Συνομιλιών Περιορισμού Στρατηγικών Όπλων «SALT II», και επιστράφηκε η Ζώνη της Διώρυγας του Παναμά στον Παναμά.
Ο Κάρτερ, ερμηνεύοντας την πιο κοντινή στο αυθεντικό κείμενο μετάφραση, διατύπωσε την πολιτική θέση ότι για το Μεσανατολικό πρέπει να βρεθεί δίκαιη λύση “για όλα τα παιδιά του Αβραάμ”, Άραβες και Εβραίους. Προκαλώντας την οργή των “χριστιανοσιωνιστών”, που προορίζουν την Παλαιστίνη αποκλειστικά για τους Εβραίους λογίζοντας ως “θεμιτό” τον ξεριζωμό των γηγενών Αράβων. Η μερίδα αυτή των ακροδεξιών Προτεσταντών με τη μεγάλη πολιτική ισχύ που έχει, στοχοποίησε τον Κάρτερ, τον απαξίωσε και συνέβαλε στην εκλογική του ήττα από τον Ρόναλντ Ρήγκαν το 1980, η οποία οφείλεται και σε άλλες δυσμενείς συγκυρίες.
Μετά την αποτυχία του να επανεκλεγεί για δεύτερη θητεία, ο Κάρτερ και η σύζυγος του Ρόζαλιν ίδρυσαν το «Κέντρο Κάρτερ» το 1982, μία μη κυβερνητική, μη κερδοσκοπική οργάνωση που λειτουργεί για την προαγωγή των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Έχει συμβάλει σε ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, ως παρατηρητής εκλογών, και στην πρόληψη και εκρίζωση ασθενειών στις αναπτυσσόμενες χώρες. Μέχρι τέλους παρενέβη ενεργά για δίκαιη λύση στο Παλαιστινιακό.
