ΣΩΣΙΒΙΟ ΣΤΟΝ ΜΑΚΡΟΝ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)
Σωσίβιο στὸν Μακρὸν ἡ Παναγία τῶν Παρισίων
Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
. Ὁ Πρόεδρος τῆς Γαλλίας Ἐμμανουὲλ Μακρὸν ἀπὸ καιρὸ βρίσκεται σὲ πολὺ δύσκολη θέση ἀπὸ κάθε ἄποψη. Στὴν οἰκονομίαη χρηματοληπτικὴ ἀξιολόγηση τῆς Γαλλίας ὑποβαθμίστηκε ἀπὸ τὴν Fitch Ratings καὶ ὁ προϋπολογισμὸς τοῦ 2025 προκάλεσε πρόταση μομφῆς καὶ ὁδήγησε στὴν παραίτηση τῆς κυβέρνησης Μπαρνιέ. Τὸ δημόσιο χρέος συνεχῶς αὐξάνεται καί ἡ ἀποβιομηχάνιση τῆς χώρας δὲν ἔχει σταματημό. Στὴν κοινωνία ἡ ἐγκληματικότητα ἔχει αὐξηθεῖ σὲ ἀνησυχητικὰ ἐπίπεδα καὶ ὁδηγεῖ τὸν Γάλλο πρόεδρο στὴν ἀπόφαση τῆς αὔξησης τῶν ἀνὰ τὴν Γαλλία φυλακῶν, τὴν ὥρα ποὺ καὶ τὸ ἐγκληματικὸ ἐμπόριο τῶν ναρκωτικῶν παρουσιάζει ἔξαρση. Στὰ κρατικὰ σχολεῖα ἡ κατάσταση εἶναι ἀπελπιστική. Ἡ βία καὶ ἡ παραβατικότητα ἔχουν αὐξηθεῖ καὶ οἱ ἐπιδόσεις μαθητῶν καὶ μαθητριῶν γίνονται ὅλο καὶ πιὸ χαμηλές, ἀφοῦ ἐλάχιστα διαβάζουν.
. Μετὰ τὴν δολοφονία τοῦ καθηγητοῦ Σαμουέλ Πατί, στὶς 16 Ὀκτωβρίου 2020, ἀπὸ φανατικὸ μουσουλμάνο τρομοκράτη, ἐπειδή, κατὰ τὴν ἄποψή του, προσέβαλε τὸν Προφήτη του Μωάμεθ, καθηγητὲς καὶ καθηγήτριες ὁμολογοῦν ὅτι αὐτολογοκρίνονται σὲ θρησκευτικὰ ζητήματα, γιὰ νὰ προφυλάξουν τὶς ζωές τους ἀπὸ τοὺς ἰσλαμιστές. Ἡ γαλλικὴ κυβέρνηση ἀσκεῖ ἐξ ἄλλου σφοδρὴ πίεση – οἰκονομικὴ καὶ ἰδεολογικὴ – σὲ βάρος τῶν ἰδιωτικῶν σχολείων, τὰ περισσότερα τῶν ὁποίων εἶναι χριστιανικὰ καὶ ἡ πληθώρα τῶν μαθητῶν καὶ μαθητριῶν ποὺ πηγαίνει σὲ αὐτὰ ἔχει ἄριστες ἐπιδόσεις.
. Ἀκόμη τὸ Γαλλικὸ κράτος δὲν ἔχει βρεῖ λύση – ἀπὸ τὸ 1905 καὶ ἀπὸ τὸν Νόμο ποὺ ἰσχύει καὶ σήμερα καὶ μὲ τὸν ὁποῖο, πρὸ τοῦ κομμουνισμοῦ, ἔθεσε ὑπὸ διωγμὸ τὴν Ἐκκλησία – γιὰ τὸ πῶς θὰ διδάσκεται τὸ θρησκευτικὸ φαινόμενο – ὅπως ὀνομάζουν τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν- καὶ γιὰ τὸ ποιὸς θὰ τὸ διδάσκει. Συνέπεια αὐτοῦ, στὴ Γαλλία οἱ περισσότεροι μαθητὲς καὶ μαθήτριες ἀγνοοῦν βασικὰ στοιχεῖα τῆς πολιτισμικῆς κληρονομιᾶς τους…Ὑπάρχει ἐπίσης ἔξαρση στὶς ἐγκληματικὲς ἐνέργειες ἐναντίον τῶν χριστιανικῶν ναῶν, πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἔχουν ζωὴ πολλῶν αἰώνων. Τὰ περισσότερα ἐπεισόδια ἀφοροῦν σὲ πυρκαγιές, φθορὲς στὰ κτίρια, κλοπές, καταστροφὲς μουσικῶν ὀργάνων καὶ ἀγαλμάτων, βεβηλώσεις ἁγίων τραπεζῶν καὶ σταυρῶν.
. Ὁ κ. Μακρὸν δηλώνει «ἀγνωστικιστὴς Καθολικός». Πρόκειται περὶ ἀντίφασης. Δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ Καθολικὸς καὶ ἀγνωστικιστής, χριστιανὸς καὶ ἄθεος. Ἡ μέχρι τώρα πορεία του δείχνει ἄνθρωπο, ποὺ θέλει νὰ ἐπιβάλει τὴν αὐτονόμηση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἐπιδιώκει νὰ καταστρέψει κάθε χριστιανικὴ ἀξία. Αὐτὸ τὸ ὁμολόγησε πέρυσι, στὶς 9 Νοεμβρίου 2023 συγκεκριμένα, κατὰ τὴν 28 λεπτῶν ὁμιλία του στὸ Μασονικὸ Μουσεῖο, στὸ Παρίσι, γιὰ τὰ 250 χρόνια τῆς Μεγάλης Ἀνατολῆς τῆς Γαλλίας. Ἐπρόκειτο περὶ ὁμιλίας γεμάτης ἀπὸ λυρισμὸ καὶ ἐπαίνους γιὰ τὴν μισοῦσα θανασίμως τὸν Χριστιανισμὸ γαλλικὴ μασονία. Τὴν ἀποκάλεσε «πρωτότοκη κόρη τῶν Φώτων», παραποίηση τοῦ ὅτι ἡ Γαλλία θεωρεῖται, κατὰ τὴν παράδοσή της, ὅτι εἶναι ἡ «πρωτότοκη κόρη τῆς Ἐκκλησίας». Εἶπε ἐπίσης ὁ κ. Μακρὸν ὅτι κατὰ τὰ 250 αὐτὰ χρόνια – θεωρεῖται ὡς ἔτος ἱδρύσεως της τὸ 1773 καὶ ὅτι ἔπαιξε βασικὸ ρόλο στὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1789 – «σφυρηλατήθηκαν οὐσιώδεις δεσμοὶ μεταξύ τῆς γαλλικῆς μασονίας καὶ τῆς γαλλικῆς δημοκρατίας, ὡς διδύμων ἀδελφῶν», καὶ ὅτι «χωρὶς τὴ μασονία ἡ Γαλλία δὲν θὰ εἶχε τὴ σημερινὴ δημοκρατία…». Καὶ πρόσθεσε: «Οἱ τεκτονικὲς στοὲς ἦσαν τὰ ἰδεολογικὰ σιδηρουργεῖα ἐντὸς τῶν ὁποίων σφυρηλατήθηκαν οἱ νόμοι τῆς Γαλλικῆς δημοκρατίας», ὅπως αὐτὸς τοῦ 1905 περὶ διωγμοῦ τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Γάλλος πρόεδρος τελείωσε τὴν ὁμιλία του ζητώντας ἀπὸ τοὺς μασόνους νὰ διατηρήσουν τοὺς ζωντανοὺς δεσμούς τους μὲ τὴ Γαλλικὴ δημοκρατία καὶ νὰ ἐξακολουθήσουν νὰ συμβάλουν σὲ «προοδευτικὲς» πρωτοβουλίες, ὅπως εἶναι αὐτὴ ποὺ πρότειναν καὶ ἐπιδιώκει ὁ κ. Μακρὸν νὰ περάσει ἀπὸ τὴ Βουλή, περὶ «τοῦ δικαιώματος τοῦ ἀνθρώπου σὲ θάνατο μὲ ἀξιοπρέπεια», ὑπονοώντας τὴν ὑποβοηθούμενη αὐτοκτονία, τὴν «θανάτωση ἀπὸ οἶκτο» καί, στὴν οὐσία, τὴν ἐνεργὸ ἢ τὴν παθητικὴ ἐκτέλεση τοῦ ἀσθενοῦντος καὶ ἀδύναμου νὰ ἀντισταθεῖ συνανθρώπου μας. Ἡ γαλλικὴ μασονία φαίνεται ὅτι εὐνοεῖ καὶ ὁ κ. Μακρὸν ὅτι ἀποδέχεται, τὴ διάλυση τῆς οἰκογένειας, τὴν προώθηση νόμων ποὺ ἀντιστρατεύονται τὴν φύση, τὴν κατάργηση τῆς σχέσης μητέρας μὲ παιδί. Ὅλα αὐτὰ ὁδηγοῦν στὴν κατασκευὴ μίας κοινωνίας μὲ ὄντα«προοδευτικά», συγκεκριμένης ἀντίληψης καὶ προσανατολισμοῦ, ἄβουλα ὑπὸ αὐταρχικὰ καθεστῶτα, μία ἐξέλιξη τοῦ ἀρίου τῶν ναζί, ἢ τοῦ προλετάριου τῶν σοβιέτ….
. Καὶ ἔρχεται ἡ Δευτέρα, 15 Ἀπριλίου 2019. Ἡ Παναγία τῶν Παρισίων, «Ἡ Κυρά μας» γιὰ τοὺς Γάλλους, καίγεται. Μία ἱστορία καὶ μία παράδοση 850 ἐτῶν γίνεται στάχτη. Μένει πάντα ἀποτυπωμένη στὶς μνῆμες μας τὸ βουβὸ κλάμα χιλιάδων Γάλλων καὶ ἄλλων ποὺ βρέθηκαν ἢ συγκεντρώθηκαν καὶ ἔζησαν ἀπὸ κοντὰ τὴν τραγωδία. Ἄφωνα καὶ συντετριμμένα ἀπὸ τὴν στενοχώρια τὰ ἑκατομμύρια ὅσων σὲ ὅλο τὸν κόσμο παρακολουθοῦσαν τὸ κάψιμο τοῦ ναοῦ-συμβόλου τῆς Γαλλικῆς ἱστορίας. Ἦταν χαρακτηριστικὴ ἡ δήλωση τῆς Μάρως Πρεβελάκη, κατοίκου Παρισίων, στὴν «Καθημερινή» τῆς 17ης Ἀπριλίου 2019:
. «Τὸ Παρίσι πενθεῖ. Ὁ οὐρανὸς σήμερα εἶναι γκρίζος καὶ θαμπός, μὲ ἕνα δακρύμορφο ψιλόβροχο. Ἕνα πλῆθος ἀνθρώπων ξενύχτησε μπροστὰ στὶς φλόγες, σὰν νὰ συντρόφευε ἕναν οἰκεῖο ἀσθενῆ. Συμπαραστέκονταν “στὴν Παναγία ποὺ ἔχανε τὴν ἑστία της”, σὲ θρῆνο, σιωπηροί, σὲ βουβὴ προσευχὴ ἢ ψέλνοντας τὸ Ἄβε Μαρία. Η Notre Dame ἀπελευθέρωσε ἕνα ἔντονο θρησκευτικὸ συναίσθημα, καταπιεσμένο ἀπὸ τὸ κύρος τῆς laicite, καὶ ἔφερε στὸ προσκήνιο ἄλλες ἀνάγκες, ἄλλες ἀξίες…».
. Ὁ Πρόεδρος Μακρόν, παράξενο, ἀλλὰ αἰσθάνθηκε ἄσχημα. Ἐπισκέφθηκε τὸν κατεστραμμένο ναὸ καὶ δήλωσε ὅτι θὰ ξαναφτιαχτεῖ καὶ ὅτι σὲ πέντε χρόνια θὰ εἶναι αὐτὸς ποὺ ἤτανε. Οἱ μασόνοι καὶ οἱ ἄλλοι ἀντίθεοι δὲν ἀντέδρασαν. Θὰ ἤθελαν νὰ ἰσοπεδωθεῖ καὶ νὰ γίνει στὸν χῶρο του ἕνας κῆπος… Ἀλλὰ δὲν τοὺς ἔπαιρνε μετὰ τὴν σχεδὸν ὁμόφωνη ἀπόφαση τῶν Γάλλων νὰ ξαναφτιαχτεῖ, ὅπως ἦταν. Σημειώνεται ὅτι ἡ μασονία εὐνόησε καὶ οἱ ριζοσπάστες ἄθεοι τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης φόνευσαν τοὺς κληρικοὺς τοῦ ναοῦ καὶ ἀπὸ τὶς 7 Νοεμβρίου 1792 ἕως τὶς 15 Αὐγούστου 1795 τὸν σφράγισαν. Τὸν ἄνοιξαν μόνο στὶς 10 Νοεμβρίου 1793, γιὰ νὰ λατρέψουν τὴν θεὰ τῆς Λογικῆς, μὲ τὸν ρόλο αὐτὸ νὰ παίζει ἡ δὶς Aubry, πρώτη μπαλαρίνα τῆς Ὄπερας τῶν Παρισίων…
. Ταυτόχρονα ὁ Πρόεδρος Μακρὸν κάλεσε τοὺς Γάλλους νὰ προσφέρουν οἰκονομικὰ ὅ,τι μπορεῖ ὁ καθένας γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τοῦ Ναοῦ. Ἡ ἀνταπόκριση ἦταν ἄμεση καὶ γενναιόδωρη. 340.000 δωρητὲς ἀπὸ ὅλο τὸν κόσμο συγκέντρωσαν σὲ σύντομο χρόνο 846 ἑκατομμύρια Εὐρώ. Τὸ ἴδιο βράδυ τῆς πυρκαγιᾶς ἡ οἰκογένεια τῶν Γάλλων δισεκατομμυριούχων Πινὸ προσέφερε 100 ἑκατομμύρια Εὐρὼ «γιὰ νὰ ξαναδοθεῖ ζωὴ τὸ δυνατὸν συντομότερα στὸ κόσμημα αὐτὸ τῆς κληρονομιᾶς τῆς Γαλλίας». Τὴν ἑπομένη τῆς πυρκαγιᾶς ἡμέρα ἡ οἰκογένεια τῶν δισεκατομμυριούχων Ἀρνὼ γιὰ τὸν ἴδιο σκοπὸ προσέφερε 200 ἑκατομμύρια Εὐρώ. Πάνω ἀπὸ πέντε ἑκατομμύρια ἡ κάθε μία προσέφεραν πολλὲς γαλλικὲς ἑταιρεῖες. Στὶς ΗΠΑ συγκεντρώθηκε τὸ ποσὸ τῶν 70 ἑκατομμυρίων Εὐρώ. Τὴν Κυριακή, 8 Δεκεμβρίου 2024, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τῶν Παρισίων μετὰ τὴ Λειτουργία εὐχαρίστησε ὅλους τοὺς δωρητές, ἀλλὰ καὶ τοὺς πυροσβέστες, τοὺς ἐπιστήμονες, τοὺς τεχνικούς, τοὺς καλλιτέχνες, τοὺς τεχνίτες, τοὺς ἐργάτες, ποὺ πέτυχαν σὲ πέντε χρόνια νὰ ἀποκαταστήσουν τὴν Παναγία τῶν Παρισίων, ὅπως ἦταν πρὶν ἀπὸ τὴν πυρκαγιά.
. Ὁ Πρόεδρος Μακρὸν μὲ ὑπὸ παραίτηση κυβέρνηση, μὲ ὅλα τὰ προαναφερθέντα ζητήματα ἀνοικτὰ καὶ τοὺς φρουροὺς τῆς ἀθεΐας ἐπὶ σκοπὸν ἦταν σὲ ἀμηχανία πῶς νὰ πράξει κατὰ τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ. Στὴν ἀρχὴ καὶ γιὰ νὰ μὴν κακοκαρδίσει τοὺς ἀντιθέους εἶπε νὰ μιλήσει στὸ προαύλιό του καὶ νὰ μὴν παραστεῖ στὴ Λειτουργία ποὺ ἐπακολούθησε. Ὁ καιρὸς – βροχὴ μὲ κρύο καὶ διαπεραστικὸ βοριὰ – ἦταν ἐνάντιος στὸ σχέδιο αὐτό. Ἀποφασίστηκε νὰ μιλήσει ἐντὸς τοῦ Ναοῦ, ὄχι ἀπὸ ἄμβωνα, ἀλλὰ ἀπὸ φορητὸ βάθρο πρὶν ἀπὸ τὴν θρησκευτικὴ τελετή. Γιὰ τὸ γεγονὸς προσκάλεσε ἀρχηγοὺς κρατῶν νὰ παραστοῦν. Δέχθηκαν περὶ τοὺς σαράντα, ἀπὸ τὴν Εὐρώπη, τὴν Ἀμερικὴ καὶ τὴν Ἀφρική. Ὅλοι ἔμειναν καὶ στὴν θρησκευτικὴ τελετή. Ὁ Πρόεδρος τῆς Γαλλίας, ποὺ τοὺς ἐδέχθη πολὺ φιλικά, δὲν μποροῦσε νὰ φύγει κατ’ αὐτὴν καὶ νὰ τοὺς περιμένει στὸ πρὸς τιμήν τους γεῦμα, ποὺ στὴ συνέχεια παρέθεσε…
. Ἡ ὁμιλία τοῦ Προέδρου Μακρὸν ἦταν ἔκπληξη. Δὲν ἄρχισε τὴν ἱστορία τῆς Γαλλίας ἀπὸ τὸ ἔτος 1789, ἔτος 1 γιὰ τοὺς ἐπαναστάτες. Μίλησε γιὰ ὅλα τὰ σημαντικὰ γεγονότα, ποὺ συνδέονται μὲ τὴν ἱστορία τοῦ Ναοῦ ἀπὸ τὴν ἵδρυσή του, τὸ 1182. Μίλησε ἐπίσης γιὰ ὅλους τοὺς μεγάλους Γάλλους συγγραφεῖς ποὺ ἔγραψαν μὲ κέντρο τὴ Νότρ Ντάμ. Μίλησε καὶ γιὰ τὸ θαῦμα. Εἶπε:
. «Τὸ βέλος κατέπεσε. Τὸ κεντρικὸ κλίτος κατέρρευσε. Τὸ λυωμένο μολύβι ἔτρεχε καὶ τὸ νερὸ δὲν μποροῦσε νὰ τὸ σταματήσει…Ὀ μεγάλος Σταυρὸς καὶ τὸ περίφημο γλυπτό τῆς Ἀποκαθήλωσης, μὲ τὴν Παναγία καὶ τὸν Χριστὸ στὴν ἀγκαλιά Της, κινδύνευαν ἀνάμεσα στὸν πύρινο κλοιό. Τελικά, ἡ Παναγία στὸ βάθρο της ἔμεινε ἀμόλυντη, ἄθικτη, μόλις λίγα ἑκατοστὰ ἀπὸ τὸ βέλος ποὺ καιόμενο εἶχε πέσει..». Στὸ τέλος τῆς ὁμιλίας του ὁ Πρόεδρος Μακρὸν τόνισε, μεταξὺ ἄλλων:
. «Ὁ καθεδρικός μας Ναός, μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι εἴμαστε κληρονόμοι ἑνὸς παρελθόντος μεγαλύτερου ἀπὸ ἐμᾶς, τὸ ὁποῖο μπορεῖ ἀνὰ πᾶσα ἡμέρα νὰ καταστραφεῖ…Ὁ καθεδρικός μας Ναὸς μᾶς ὑπενθυμίζει πὼς ἡ συνείδηση καὶ τὸ ὑπερβατικό μᾶς βοηθᾶνε νὰ ζήσουμε σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο. Μεταβιβάζω καὶ ἐλπίζω… Ἐμεῖς θὰ πρέπει νὰ κρατήσουμε ὡς θησαυρὸ αὐτὸ τὸ μάθημα τῆς προσωρινότητας, τῆς ταπεινοφροσύνης καὶ τῆς θελήσεως καὶ νὰ μὴν ξεχνᾶμε ποτὲ πόσο ὁ καθένας μετράει καὶ πὼς τὸ μεγαλεῖο αὐτοῦ τοῦ καθεδρικοῦ ναοῦ εἶναι ἀχώριστο ἀπὸ τὴν ἐργασία ὅλων… Ζήτω ἡ Κυρά μας τῶν Παρισίων…».
. Μετὰ τὴν 10η Δεκεμβρίου ὁ κ. Μακρὸν ξαναγύρισε στὰ τετριμμένα. Νὰ ψάξει νὰ βρεῖ νέο πρωθυπουργό, νὰ ἰσορροπήσει μὲ τὴν πλειονοψηφία τῆς Βουλῆς, ποὺ εἶναι ἐναντίον του, νὰ βρεῖ λύση στὸν προϋπολογισμό, νὰ ἀποκαταστήσει τὶς σχέσεις του μὲ τὴν κυριαρχοῦσα ἰδεολογικὴ καὶ κομματικὴ ἀντίθεη καὶ ἀντιεκκλησιαστικὴ ἰντελιγκέντσια. Ἡ Παναγία τῶν Παρισίων τοῦ ἔδωσε σωσίβιο γιὰ μίαν ἄλλη βιωτή. Ὅπως εἶπε, ὅλοι οἱ Γάλλοι μποροῦν νὰ αἰσθάνονται χαρὰ καὶ ὑπερηφάνεια μὲ τὰ ὅσα κατάφεραν γιὰ τὸ Ναό Της μέσα σὲ πέντε χρόνια.Ὅλος ὁ κόσμος τὸ ἀναγνώρισε. Ὅμως φαίνεται ὅτι κράτησε τὸ σωσίβιο περίπου μίαν ἑβδομάδα… Μακάρι νὰ εἶναι λάθος ἡ διαπίστωση. Γιὰ τὸν ἴδιο καὶ γιὰ τὴν Γαλλία.-
Αὐτὴ ἡ καταχώριση ἀναργήθηκε στὶς 15 Δεκεμβρίου 2024, 8:34 μ.μ. καὶ ἀρχειοθετήθηκε ὡς ΚΟΣΜΟΣ. Μπορεῖτε νὰ παρακολουθήσετε τὶς ἀπαντήσεις μέσῳ τοῦ RSS 2.0.
Μπορεῖτε νὰ ἀφήσετε μιὰν ἀπάντηση ἢ μιὰ εἰδοποίηση σύνδεσης ἀπ’ τὸν δικό σας ἱστοχῶρο.
Το πρωτότυπο άρθρο Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία .
ανήκει στο