Ὁ Ὅσιος Φιλόθεος Ζερβάκος εἶδε τὸ θηρίο τῆς Ἀποκαλύψεως!

Λίγες ἡμέρες μετὰ τὴν καταστροφὴ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας κατὰ τὸ ἔτος 1922 κάποια νύκτα εἶδα ὅτι εὑρέθηκα μὲ μερικοὺς ἄλλους ὄχι μακριὰ ἀπὸ τὴν Μονή μου στὸ ἄκρο τῆς κοιλάδας καὶ θωρῶ (βλέπω) ὑψηλὰ στὸν αἰθέρα κάποιο νέφος μικρό, σκοτεινό, μαῦρο τὸ ὅποιο ἄρχισε λίγο-λίγο νὰ διαλύεται καὶ ὅταν διαλύθηκε φάνηκε καθαρὰ τὸ θηρίο τῆς Ἀποκαλύψεως μὲ τὰ ἑπτὰ κεφάλια καὶ δέκα κέρατα. Στὴν ἀρχὴ πετοῦσε σὰν ἀεροπλάνο ὑψηλά, μετὰ κατέβηκε χαμηλὰ καὶ κοντά μου μέχρι 15 μέτρα, καὶ εἶδα νὰ κάθονται ἐπάνω στὰ κεφάλια καὶ τὰ κέρατά του πολλοὺς ἀπὸ τοὺς ἄρχοντας τῆς γῆς, αὐτοκράτορας, βασιλεῖς, ἡγεμόνας, πρωθυπουργοὺς καὶ ἀπὸ τοὺς ἄρχοντας τῆς Ἐκκλησίας, πάπας, πατριάρχας, ἀρχιερεῖς, ἐνδεδυμένους τὶς στολές τους, οἱ μὲν ἄρχοντες τῆς πολιτείας τὰ διαδήματα καὶ τὰ σκῆπτρα, οἱ δὲ τῆς Ἐκκλησίας τὶς Ἱερατικὲς στολές τους, τιᾶρες, μίτρες, πατερίτσες κ.λπ. Φόβος καὶ τρόμος μὲ κατέλαβε καὶ ἀφοῦ στέναξα ἀπὸ τὴν καρδιά μου, εἶπα: «Ἀλλίμονο στὸν κόσμο! Πόση θλῖψις πρόκειται νὰ ἔλθει στοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆ, ὅταν οἱ ἄρχοντες τοὺς εἶναι ὑπηρέτες καὶ δοῦλοι τοῦ Ἀντίχριστου!».
Πηγή: Περιοδικὸ «Ὁ Ὅσιος Φιλόθεος τῆς Πάρου», 2001

Ὁ Ὅσιος Φιλόθεος Ζερβάκος, προσευχόταν πολλὰ χρόνια, γιὰ νὰ δώσει ὁ Θεὸς καλοὺς ποιμένες στὴν Ἐκκλησία
Ἕνα βράδυ, ἐνῷ προσευχόταν, ἄκουσε μιὰ (ἀόρατη) φωνὴ ποὺ τοῦ εἶπε:
«Σὲ σκολιοὺς (δηλαδὴ στραβούς, ὄχι εὐθεῖς) ἀνθρώπους, σκολιὰς (δηλαδὴ στραβές, ὄχι εὐθεῖες) ὁδοὺς ἀποστέλλει ὁ Θεός».
Κατὰ τὸν λαὸν δίδει καὶ ὁ Θεός τους ἄρχοντας. Καὶ δώσω, λέγει ὁ Κύριος, τοὺς ἄρχοντας κατὰ τὰς καρδίας αὐτῶν.
Ὁ Κύριος διὰ τῆς δικαίας του ὀργῆς θὰ καθαρίση τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὴν γῆν, μερικῶς, ἀπὸ τὴν ἀκαθαρσίαν, ἡ δὲ γενικὴ κάθαρσις θὰ γίνη κατὰ τὴν φοβερὰν ἡμέραν τῆς κρίσεως, κατὰ τὴν ὁποίαν, ὡς μᾶς βεβαιώνει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος «ἅπαντες παραστησώμεθα τῷ βήματι τοῦ Χριστοῦ ἵνα κομίσητε ἕκαστος τὰ διὰ τοῦ σώματος, πρὸς α ἔπραξε εἴτε ἀγαθὸν εἴτε κακόν».
Καὶ ἀπελεύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως καὶ κόλασιν αἰώνιον.
Ἀληθῶς, ἡ ἐν γένει κατάστασις τῆς κοινωνίας καὶ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀξιοθρήνητος. Ἀλλὰ δὲν πρέπει νὰ ἀπελπιζώμεθα ἀλλὰ νὰ ἔχωμεν θάρρος, ὑπομονήν, πίστιν καὶ ἐλπίδα. Νὰ μὴ προσέχωμεν εἰς τοὺς πολλοὺς καὶ ἀχρήστους, ἀλλὰ εἰς τοὺς ὀλίγους καὶ ἐκλεκτούς… Ἂς μὴ μᾶς χωρίσει δὲ τίποτε τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ οὔτε θλῖψις, οὔτε στενοχώρια, οὔτε πεῖνα, οὔτε γυμνότης, οὔτε κίνδυνος, οὔτε θάνατος. Πρέπει δὲ νὰ πιστεύωμεν ὅτι τὰ μυστήρια καὶ δι’ ἀναξίων ἱερέων καὶ Σιμωνιακῶν καὶ φαύλων τελοῦνται, ὡς λέγει καὶ ὁ θεῖος Χρυσόστομος: «Ὁ Θεὸς δὲν χειροτονεῖ πάντας, ἀλλὰ διὰ πάντων ἐνεργεῖ». Τὰ μυστήρια δὲν τὰ τελοῦν οἱ Σιμωνιακοί, οἱ ἀνάξιοι καὶ φαῦλοι, ἀλλὰ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον διὰ τὸν ἁγιασμὸν καὶ τὴν σωτηρίαν τῶν πιστῶν.
(Πνευματικὲς συμβουλὲς καὶ ὑποθῆκες – Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου)

Ἡ εἰκόνα πού τοῦ ἔδειξε ἡ Παναγία!
…Ζῶ, μοῦ ΄πὲ ὁ Γέροντας, μὲ τὴν ἀγωνία τοῦ κόσμου, τοῦ κόσμου πού ‘γινε μᾶζα, καὶ πορεύεται σὰν πρόβατο σὲ σφαγή, χωρὶς διαμαρτυρία καὶ προσπάθεια νὰ ξεφύγει ἀπ’ τὰ χέρια τοῦ βέβαιου θανάτου. Ὁ σατανᾶς ἔχει ὑπνώσει τοὺς ἀνθρώπους καὶ τοὺς χρησιμοποιεῖ…
Στὶς μέρες μας τὶς ἔσχατες, θὰ μεγαλώσει ἐπικίνδυνα ὁ φόβος καὶ ἡ ἀνασφάλεια. Ἔτσι θὰ παραλύσουν τὰ πάντα ἀπὸ μία ἀδιαφορία, θὰ μεγαλώσει ἡ ἐπιθετικότητα μὲ ὁμαδικὴ μορφὴ καὶ ὁ ἄνθρωπος θὰ ξεχάσει πὼς εἶναι ἄνθρωπος, πλάσμα Θεοῦ…
Ἔρχονται σκληρὲς μέρες στὴ ζωὴ τῆς ἀποστασίας μας. Δὲν θὰ περάσει πολὺς καιρὸς ποὺ ἡ κυριαρχία τοῦ σατανᾶ θὰ κάνει φανερὴ τὴν ἐμφάνισή της. Ἡ γῆ θὰ στενάζει κάτω ἀπ’ τὴ φοβερὴ καὶ τυραννικὴ κυριαρχία του. Θὰ μοιάζει κάθε πόλη καὶ χωριὸ μὲ φρενοκομεῖο, γιατί οἱ ἄνθρωποι θὰ τρώγονται μεταξύ τους χωρὶς τύψεις, ἀφοῦ θὰ ἔχουν ἐγκαταλειφθεῖ ἀπὸ μόνοι τους…
Ἡ Παναγία μου ἔδειξε μία εἰκόνα καὶ παρίστανε ἀνθρώπους ἀμέτρητους, ποὺ βούλιαζαν σὲ μιὰ ἀτέρμονη πεδιάδα λὲς καὶ τοὺς ρουφοῦσε ἡ λασπουριά, φωνάζοντας ἀπέλπιδες φωνές. Στὴ θέα αὐτὴ ἔνιωθες φρίκη καὶ γέμιζες ἀγωνία.
Καὶ ἄκουσα, μοῦ εἶπε ὁ Γέροντας, τὴν φωνὴ τοῦ Προφήτου μὲ τὸ στόμα τὸ ἅγιο τῆς Παναγίας νὰ μοῦ λέει: «Οἱ ποιμένες κατέστρεψαν τὸ ἀμπέλι μου καὶ τὸ μετέτρεψαν σὲ βοῦρκο». Ὁ Γέροντας λέγοντάς μοῦ αὐτά, εἶχε πάνω του ὅλο τὸ παράπονο τοῦ κόσμου καὶ ὅλο τὸν καημὸ τῆς ζωῆς.
Τὸ ὅπλο τῆς σατανικῆς ἐπιρροῆς θὰ γίνει στὰ χέρια τῶν κακῶν, ὀλέθριο γιὰ ὅσους δὲν θὰ ἔχουν πίστη… Οἱ ἄνθρωποι θὰ ἀρνηθοῦν στὸ σύνολό τους σχεδὸν νὰ μᾶς ἀκοῦνε. Γιὰ νὰ φανοῦμε χρήσιμοι, στὸν αὐριανὸ ἄνθρωπο, πρέπει νὰ περισεύσει σὲ μᾶς, ποὺ πιστεύουμε, ἡ καλοσύνη καὶ ἡ ἀγάπη….
Πηγή: «Θὰ θελήσουμε νὰ ξυπνήσουμε, ἀπὸ τὴν καταστροφική μας ἐκκοσμίκευση;», ἐκδόσεις “Ὀρθόδοξος Κυψέλη”

Ὁ σημερινὸς συγχρονισμὸς καὶ ψευδοπολιτισμὸς τείνει νὰ μεταβάλει τὴν Οἰκουμένη καὶ αὐτὴ τὴν πατρίδα μας Ἑλλάδα, εἰς Σόδομα καὶ Γόμορρα.
Οἱ Χριστιανοὶ Ἕλληνες τῶν πρώτων αἰώνων μετέδωσαν εἰς τὰ ἀλλόφυλα Ἔθνη τὸν Χριστιανισμόν, τὰ λαμπρὰ καὶ σεμνὰ ἤθη, τὴν Ἀρετήν. Οἱ σημερινοὶ Ἕλληνες λαμβάνουν παρὰ τῶν Ἐθνῶν τὸ σκότος, τὴν πλάνην, τὴν ἀσέβειαν, τὴν ἀπιστίαν, τὴν βλασφημίαν, τὴν διαφθορὰν καὶ ἀκολασίαν, τὴν ξετσιπωσύνην, τὴν ἀκαθαρσίαν καὶ δυσωδίαν, καὶ τὸ λυπηρὸν ὅτι οἱ περισσότεροι τῶν Ἑλλήνων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν μετὰ χαρᾶς τα δέχονται, τὰ ἐφαρμόζουν καὶ νομίζουν ὅτι εὑρῆκαν θησαυρούς…. ὅτι πρὶν ἦσαν εἰς τὸ σκότος καὶ τώρα ἄνοιξαν τὰ μάτια τους καὶ ἐγνώρισαν πὼς πρέπει νὰ ζοῦν! Ἀλλίμονον ποὺ καταντήσαμε!
Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος

Ἀρχίμ. Αἰμιλιανοῦ Σιμωνοπετρίτου
Κάποτε ὁ Γέροντας Φιλόθεος Ζερβᾶκος ἀπὸ τὴν Πάρο, ἅγιος ἄνθρωπος, μοῦ ἔλεγε κλαίγοντας ἕνα ὅραμά του. Εἶχε ἀγωνία. Κάτι συνέβαινε στὴν Ἑλλαδικὴ κοινωνία καὶ ἔλεγε: «Πῶς χάλασε ἡ κοινωνία; Πάει, θὰ πεθάνη ἡ κοινωνία»…
Καὶ ἀπογοητευμένος σηκώνει τὸ βλέμμα του καὶ τί βλέπει; Στρατιὰ ἀμέτρητη ἀπὸ Ἁγίους, μιλιούνια – οὔτε ἀρχὴ οὔτε τέλος εἶχαν καὶ τὴν Παναγία μπροστά, ἡ Ὁποία ὕψωνε τὰ χέρια στὸν Χρὶστὸν καὶ ἔλεγε: «Αὐτοὶ εἶναι δικοί μου… Σὲ παρακαλῶ, ἐκείνους πὸὺ εἶναι κάτω, θέλω νὰ σώσης».
Τότε τῆς λέγει ὁ Χριστός: «Μά, ἁμαρτάνουν». Καὶ ἡ Παναγία ἀπαντᾶ: «Ἁμαρτάνουν· ἀλλά, ὅσο ὑπάρχει τὸ ἔλεός Σοῦ καὶ ὅσο ὑπάρχω Ἐγώ, ἡ Μάνα αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ τὸὺς ἀφήσης νὰ χαθοῦν». «Καλά, Μητέρα, θὰ σώσω καὶ αὐτούς». Καὶ ὁ Γέροντας ἔβλεπε μυστικὰ νὰ προστίθενται, νὰ προστίθενται ἁμαρτωλοὶ καὶ νὰ βγαίνουν καινούργιοι Ἅγιοι.
Ἂς ἑτοιμαζώμαστε, ἀδελφοί μου. Ἀξίζομε τόσο, ὅσο περισσότερο προσπαθοῦμε καὶ ὅσο περισσότερο δοκιμαζόμαστε καὶ προετοιμαζόμαστε γιὰ νὰ εἴμαστε ἄξιοι τύποι καὶ προτυπώσεις τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ, ἄξιοι νὰ ἀριθμηθοῦμε ἀνάμεσα στὰ πλήθη τῶν Ἁγίων.

Ἡ πληροφορία ποὺ ἔλαβε ὁ Ὅσιος Παΐσιος
Ὁ Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης πληροφορήθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ μὲ θαυμαστὸ τρόπο, τὴν πρὸς Κύριον ἐκδημία τοῦ Ἁγίου Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου στὶς 8 Μαΐου 1980. Τὸν εἶδε μὲ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς του νὰ φεύγει ἀπὸ τὴν ματαιότητα καὶ νὰ πορεύεται πρὸς τὴν ἀληθινή μας Πατρίδα. Τὸ γεγονὸς αὐτό, τὸ ἔκανε γνωστὸ σὲ πνευματικό του παιδί, ποῦ ἔτυχε νὰ εἶναι κοντά του, λέγοντας:
«Αὐτὴ τὴν στιγμὴ φεύγει γιὰ τὴν Αἰωνιότητα ἕνας μεγάλος Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ πατὴρ Φιλόθεος Ζερβάκος!».

8 Μαΐου 1980 – 8 Μαΐου 2025
45 ἔτη ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ Ὁσίου Φιλοθέου Ζερβάκου.

Ἁπολυτίκιον
Ἦχος α’.  Τῆς ἐρήμου πολίτης
Λακωνίας τὸν γόνον νήσου Πάρου τὸ καύχημα, Γέροντα Μονῆς Λογγοβάρδας, ἱερέα σεβάσμιον, Φιλόθεον τὸν Ὅσιον Θεοῦ, τιμήσωμεν πιστοὶ ᾀσματικῶς, ὡς χαρίτων καὶ θαυμάτων θεῖον κρουνόν, ἀπὸ ψυχῆς κραυγάζοντες· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ μεγαλύναντι, δόξα τῷ χοηγοῦντι διὰ σοῦ βίου διόρθωσιν.

Συντάκτης