Ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος μιλά στον «Ε.Κ.»

Αρχ/πος Ιερώνυμος: Παρά τα λεγόμενα, η Εκκλησία της Ελλάδος έχει δυστυχώς απωλέσει σχεδόν το σύνολο της περιουσίας της, αρχής γενομένης από την υποχρεωτική διάλυση των Ιερών Μονών και την απαλλοτρίωση της περιουσίας τους κατά την εποχή της Αντιβασιλείας του Οθωνα (1833-1835), «χάριν δημοσίου συμφέροντος». Έκτοτε «πάλιν και πολλάκις» απαλλοτριώθηκαν εκκλησιαστικά κτήματα με συμβολικές ή και καθόλου αποζημιώσεις. Η Εκκλησία προσέφερε τα πάντα στον ελληνικό λαό, όσο καμία άλλη θρησκευτική κοινότητα στη Χώρα και «απώλεσε» τα περισσότερα για να ανταποκριθεί σε διάφορες προκλήσεις (ιδιαιτέρως μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, αλλά και μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο). Η Πολιτεία, αναγνωρίζοντας το γεγονός αυτό της αποψίλωσης της εκκλησιαστικής περιουσίας με συμβολική ή και ανύπαρκτη αποζημίωση «χάριν του δημοσίου συμφέροντος», θεσμοθέτησε την μισθοδοσία του ιερού κλήρου, έτσι ώστε οι ιερείς που τόσα προσφέρουν στις πόλεις και στην επαρχία να έχουν έναν μισθό. Οι ιερείς μας είναι ως επί το πλείστον έγγαμοι και μάλιστα πολύτεκνοι και συμβάλλουν καθοριστικά και μοναδικά στο δημογραφικό ζήτημα, όσο καμία άλλη επιμέρους κοινωνική ομάδα. Κατά συντριπτική πλειοψηφία, οι πολύτεκνοι στην Ελλάδα προέρχονται επίσης από ιδιαίτερα αφοσιωμένες Ορθόδοξες χριστιανικές οικογένειες, των οποίων η πολυτεκνία αποτελεί μείζονα πνευματική και κοινωνική αξία.

Από το 100% του 1830 έχει πλέον απομείνει μόλις το 4% και αυτό είναι αντικειμενικά πολύ λίγο, ασχέτως των μυθευμάτων που κυκλοφορούν περί «αμύθητης περιουσίας» της Εκκλησίας. Εν πάση περιπτώσει, ό,τι έχει απομείνει η Εκκλησία της Ελλάδος θέλει να το «εκμεταλλευθεί» και να το διαθέσει για την ενίσχυση του φιλανθρωπικού της έργου, τη στήριξη των δομών της, την αρωγή προς τον ελληνικό λαό, τα παιδιά Της.

«Ε.Κ.»: Ποιος ήταν ο ρόλος της Εκκλησίας της Ελλάδος κατά τη διάρκεια της ελληνικής οικονομικής κρίσης χρέους 2009-2018;

Αρχ/πος Ιερώνυμος: Η οικονομική κρίση χρέους του 2009 και εξής προκάλεσε πλήθος προβλημάτων: οικονομικά, εργασιακά, κοινωνικά, υγειονομικά, ψυχολογικά, ψυχιατρικά, ηθικά κ.ά. Η Εκκλησία θεώρησε ότι η οικονομική κρίση υπήρξε απότοκο και προϊόν μιας πνευματικής και ηθικής κρίσης και παρακμής. Εν πάση περιπτώσει, η Εκκλησία κινητοποίησε αμέσως μηχανισμούς με σκοπό την στήριξη της ελληνικής κοινωνίας, των ευαλώτων ομάδων. Χωρίς την φιλανθρωπική δράση της Εκκλησίας τα προβλήματα θα είχαν οξυνθεί περαιτέρω, με ό,τι αυτό ενδεχομένως θα συνεπαγόταν για την σταθερότητα και την συνοχή, ακόμη και για την εθνική ασφάλεια της Χώρας. Η κρίση δεν έχει ακόμη παρέλθει και η Εκκλησία συνεχίζει το πολύπλευρο φιλανθρωπικό Της έργο.