Κυριακή του Θωμά στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων

Tο γεγονός της ψηλαφήσεως του Κυρίου από τον Απόστολο Θωμά εορτάστηκε στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων την Κυριακή του Θωμά, 27 Απριλίου 2025, σύμφωνα προς την τυπική διάταξη της Εκκλησίας και το προσκυνηματικόν καθεστώς. Κατά την Κυριακή αυτή, οκτώ ημέρες μετά το Πάσχα η Εκκλησία αναμιμνήσκεται ότι την ογδόη από της Αναστάσεως ημέρα, ο Κύριος ««τῶν θυρῶν κεκλεισμένων» εισήλθε «εἰς τό ὑπερῷον, ἐν ᾧ ἦσαν συνηγμένοι οἱ μαθηταί», και ήταν και «ὁ Θωμᾶς μετ’ αὐτῶν» και είδε τον Κύριον και τους τύπους των ήλων στας χείρας και την πλευρά Αυτού και πείστηκε αναφωνώντας: «Ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου», (Ἰωάν. 20, 24-29).

Το αναστάσιμο γεγονός της εμφανίσεως του Αναστάντος Κυρίου εορτάστηκε στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων με επίκεντρο τον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως και την Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου στην Κανά της Γαλιλαίας.

Σον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως

Σον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως, ως «Παρρησία», τελέστηκε το απόγευμα του Σαββάτου 26 Απριλίου 2025 Πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ εισόδου και προσκυνήσεως στην Αγία Αποκαθήλωση και τον Πανάγιο Τάφο, θυμιάματος και Μεγάλης Εισόδου και Αρτοκλασίας στο Καθολικό.

Tο πρωί της Κυριακής τελέστηκε Θεία Λειτουργία στον Πανάγιο και Ζωοδόχο Τάφο, προεξάρχοντος του Πατριαρχικού Επιτρόπου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου και συλλειτουργούντων του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Γεράσων κ. Θεοφάνους και του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, Αγιοταφιτών Ιερομονάχων, ων πρώτος ο Τελετάρχης Αρχιμανδρίτης π. Βαρθολομαίος και άλλων.

Έψαλλαν ο Ιεροδιάκονος π. Συμεών με μαθητές της Πατριαρχικής Σχολής Σιών.

Συμμετείχαν συμπροσευχόμενοι μέλη της Ελληνικής παροικίας των Ιεροσολύμων και προσκυνητές από Ελλάδα, Κύπρο, Ρωσία και Ρουμανία, παρουσία του Προξένου της Ελλάδος κ. Πέτρου Αναγνωστάρα.

Μετά τη Θεία Λειτουργία ακολούθησε η άνοδος στα Πατριαρχεία, οι εόρτιες ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου και το εόρτιο κέρασμα.

[embedded content]

Στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου στην Κανά της Γαλιλαίας

Στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου στην Κανά της Γαλιλαίας, της εορτής προεξήρχε ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ο οποίος έτυχε θερμής υποδοχής από προσκόπους και ιερείς.

Με τον Μακαριώτατο συλλειτούργησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναζαρέτ κ. Κυριακός, ο Γέρων Αρχιγραμματέας Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχος, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Μαδάβων κ. Αριστόβουλος, ο πρωθιερέας Αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος, ο αντιπρόσωπος του Πατριαρχείου Μόσχας Αρχιμανδρίτης π. Βασιανός, ιερείς και διάκονοι εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Ναζαρέτ, ο Αρχιδιάκονος π. Μάρκος και ο διάκονος π. Ευλόγιος,

Έψαλλε η χορωδία της ενορίας στα ελληνικά και στα αραβικά.

Συμμετείχαν συμπροσευχόμενοι ευσεβές Ορθόδοξο εκκλησίασμα της Κανά και των ομόρων πόλεων καθώς και ευλαβείς προσκυνητές με την τιμητική παρουσία της Πρέσβεως της Ελλάδος στο Ισραήλ κ. Μαρίας Σολωμού και του Πρέσβεως της Ρωσίας στο Ισραήλ κ. Ανατολίου Βικτόροφ.

[embedded content]

Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος κήρυξε τον θείο λόγο επιημαίνοντας, μεταξύ άλλων, ότι «τήν δόξαν τήν ὁποίαν ἐφανέρωσεν ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἐν τῷ ἱερῶ τούτῳ τόπῳ τῆς Κανᾶ καί ἐπίστευσαν εἰς Αὐτόν οἱ μαθηταί Αὐτοῦ, (Πρβλ. Ἰωάν. 2,11) δέν εἶναι ἄλλο τι ἀπό τό θεῖον μυστήριον τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, τό ὁποῖον (μυστήριον) ἔλαβε τό πλήρωμά του, ὡλοκληρώθη ἐν τῷ μυστηρίῳ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ ἡμῶν».

Αναλυτικά ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ανέφερε:

«Ταύτην ἐποίησε τὴν ἀρχὴν τῶν σημείων ὁ ᾿Ιησοῦς ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐφανέρωσε τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ», (Ἰωάν. 2,11).

 Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς χριστιανοί καί προσκυνηταί,

Ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος συνήγαγε πάντας ἡμᾶς κατά τήν εὐλογημένην ταύτην πασχάλιον ἡμέραν, ἵνα ἑορτάσωμεν τήν ἐκ νεκρῶν τριήμερον Ἀνάστασιν τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀφ’ ἑνός· καί τῆς παρουσίας Αὐτοῦ μετά τῆς μητρός Αὐτοῦ εἰς τόν ἐνταῦθα ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας γενόμενον  γάμον ἀφ’ ἑτέρου.

Κατά τήν ἐν τῷ γάμῳ παρουσίαν Του, ὁ Ἰησοῦς ἐποίησε τήν ἀρχήν τῶν σημείων καί ἐφανέρωσε τήν δόξαν Αὐτοῦ, λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Εὐαγγελιστής. Ἡ δέ ἀρχή τῶν σημείων, ὧν ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἦτο ἡ μεταβολή τοῦ ὕδατος εἰς οἶνον, κατά τήν ἀψευδῆ μαρτυρίαν τοῦ Ἀρχιτρικλίνου «τοῦ γευσαμένου τό ὕδωρ οἶνον γεγενημένον», (Πρβλ. Ἰωάν. 2,9). Προσέτι δέ ἡγιάσθη ὁ τίμος γάμος καί ἡ κατά τῶν γυναικῶν κατάρα ἀπεμακρύνθη. Τά τέκνα τῶν γυναικῶν τίκτονται πλέον οὐχί μέ λύπην καί πόνον, διότι ὁ Χριστός ηὐλόγησε καί Αὐτήν τήν ἀρχήν τῆς γεννήσεως ἡμῶν. Ἀξιοσημείωτον ὅτι ἡ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ ἀνέλαμψε δόξα κατά τρόπον ἡλιακῆς ἀκτῖνος. Διό καί οἱ μαθηταί Αὐτοῦ ἔμειναν βέβαιοι ἐν τῇ πίστει αὐτῶν, θαυμάζοντες τά γενόμενα.

Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας δέν περιορίζεται μόνον εἰς τήν ἀναφοράν τῶν σημείων, τά ὁποῖα ἐγένοντο κατά τόν γάμον ἐνταῦθα ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας ἀλλά προβαίνει εἰς τήν «θεωρίαν»,  τοὐτέστιν τήν βαθυτέραν πνευματικήν σημασίαν τοῦ μυστηρίου τοῦ Γάμου λέγοντος: «Καταβέβηκε τοίνυν ἐξ οὐρανῶν ὁ τοῦ Θεοῦ Λόγος, ὡς αὐτός που φησίν, ἵνα τήν ἀνθρώπου φύσιν νυμφίου δίκην οἰκειωσάμενος κυοφορεῖν ἀναπείσῃ τά πνευματικά τῆς σοφίας σπέρματα. Καί νύμφη μέν εἰκότως ἡ ἀνθρωπότης διά τούτου καλεῖται, νυμφίος δέ ὁ Σωτήρ, ἐκ τῶν καθ’ ἡμᾶς εἰς νόησιν τήν ὑπέρ ἡμᾶς ἀνατεινούσης τόν λόγον τῆς θείας Γραφῆς· συγκροτεῖται δέ ὁ γάμος ἐν ἡμέρα Τρίτη, τοὐτέστιν ἐν ἐσχάτοις τοῦ παρόντος αἰῶνος καιροῖς».

Καί ἁπλούστερον: «κατέβη λοιπόν ὁ  Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀπό τούς οὐρανούς, ὡς ὁ ἴδιος ὁ Κύριος λέγει, διά νά οἰκειοποιηθῇ τήν φύσιν τοῦ ἀνθρώπου ὡς νυμφίος καί νά τήν πείσῃ νά κυοφορήσῃ τά πνευματικά σπέρματα τῆς σοφίας. Εὐλόγως, λοιπόν, ἡ ἀνθρωπίνη φύσις καλεῖται ἡ νύμφη καί ὁ Σωτήρ ἡμῶν ὁ νυμφίος· ἐφ’ ὅσον ἡ Ἁγία Γραφή ἐκτείνει/ ὑψώνει τήν γλῶσσαν Αὐτῆς ἀπό πράγματα, τά ὁποῖα εἶναι τοῦ ἡμετέρου ἐπιπέδου εἰς τήν κατανόησιν τῶν πραγμάτων, τά ὁποῖα εἶναι ὑπεράνω ἡμῶν. Ὁ Γάμος ἐγένετο τήν Τρίτην ἡμέραν, τοὐτέστιν κατά τούς τελευταίους καιρούς τοῦ παρόντος αἰῶνος.

Καί διερωτώμεθα, διά τί εὐλόγως ἡ ἀνθρωπίνη φύσις καλεῖται «ἡ νύμφη» καί ὁ Σωτήρ ἡμῶν «ὁ νυμφίος;». Διότι ὁ ἐκ τῶν οὐρανῶν καταβάς ὁ τοῦ Θεοῦ Λόγος προσέλαβε ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας τήν ἀνθρωπίνην Αὐτοῦ σάρκα, τοὐτέστιν τό ἀνθρώπινον Αὐτοῦ Σῶμα. Τό Σῶμα δέ τοῦτο δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τήν Ἐκκλησίαν, τῆς ὁποίας ὁ Χριστός εἶναι ἡ κεφαλή· καί τήν ὁποίαν (τήν Ἐκκλησίαν) ὡς κηρύττει ὁ θεῖος Παῦλος, ὁ Χριστός ἠγάπησε καί ἑαυτόν παρέδωκεν ὑπέρ Αὐτῆς, ἵνα Αὐτήν ἁγιάσῃ, καθαρίσας τῷ λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ρήματι, ἵνα παραστήσῃ αὐτήν Ἑαυτῷ ἔνδοξον τήν Ἐκκλησίαν, μή ἔχουσαν σπίλον ἤ ρυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων ἀλλ’ ἵνα ᾖ ἁγία καί ἄμωμος», (Ἐφ. 5, 23-27).

Ὁ Χριστός ἠγάπησε καί Ἑαυτόν παρέδωκεν, τοὐτέστιν ἐσταυρώθη, ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας, διότι αὕτη προῆλθεν ἐκ τοῦ Χριστοῦ, ὅπως καί ἡ Εὔα ἐκ τοῦ Ἀδάμ. «Καθάπερ ἡ Εὔα ἐκ τοῦ Ἀδάμ ἐπλάσθη, οὕτως καί ἡμεῖς ἐκ τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ· συναπτόμεθα γάρ Αὐτῷ  (τῷ Χριστῷ)  ἐν τῷ βαπτίσματι  καί συνανιστάμεθα καί τό σῶμα Αὐτοῦ ἐσθίομεν καί τό αἷμα Αὐτοῦ πίνομεν», λέγει ὁ ἑρμηνευτής Θεοδώρητος Κύρου.

Αὐτό τοῦτο ἀκριβῶς τό γεγονός τῆς συναναστάσεως ἡμῶν ἐν τῷ Ἀναστάντι Χριστῷ ὡς καί τῆς βρώσεως τοῦ σώματος Αὐτοῦ, ἀλλά καί τῆς πόσεως τοῦ αἵματος Αὐτοῦ, ἑορτάζομεν σήμερον πασχαλίως. Διό καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός ὑμνολογικῶς λέγει: «Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, ᾅδου τὴν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν, καὶ σκιρτῶντες ὑμνοῦμεν τὸν αἴτιον, τὸν μόνον εὐλογητὸν τῶν Πατέρων, Θεὸν καὶ ὑπερένδοξον».

Σημειωτέον ὅτι ἑορτάζομεν τήν συνανάστασιν  ἡμῶν ἐν Χριστῷ τῷ ἀναστάντι ἐκ τῆς τριημέρου ταφῆς Αὐτοῦ, οὐχί συναισθηματικῶς καί ἠθικῶς ἀλλά εὐχαριστιακῶς διά τῆς συμμετοχῆς καί κοινωνίας ἡμῶν τῆς μυστικῆς εὐλογίας, τοῦ σώματος καί τοῦ αἵματος, δηλονότι τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καθώς καί πάλιν ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός ὑμνολογικῶς παραγγέλλει ἡμῖν: «Δεῦτε τοῦ καινοῦ τῆς ἀμπέλου γεννήματος τῆς θείας εὐφροσύνης ἐν τῇ εὐσήμῳ ἡμέρα τῆς ἐγέρσεως, Βασιλείας τε Χριστοῦ κοινωνήσωμεν ὑμνοῦντες Αὐτόν ὡς Θεόν εἰς τούς αἰῶνας».

Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας ἑρμηνεύων τόν σημερινόν εὐαγγελικόν λόγον τοῦ Κυρίου, τόν ἀπευθυνόμενον εἰς τόν μαθητήν Αὐτοῦ Θωμᾶ: «φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός», λέγει: «Εὐλογώτατα τοιγαροῦν τάς ἁγίας συνόδους (τάς συνάξεις)  ἐν ταῖς  Ἐκκλησίαις ποιούμεθα κατά τήν ὀγδόην (τήν Κυριακήν ημέραν…) ἀποκλείομεν μέν τάς θύρας, ἐπιφοιτᾷ (παρίσταται) δέ καί ἐπιφαίνεται πᾶσιν ἡμῖν ὁ Χριστός, ἀοράτως τε καί ὁρατῶς· ἀοράτως μέν ὡς Θεός, ὁρατῶς δέ πάλιν ἐν σώματι. Ἐπιτρέπει δἐ  καί δίδωσι τῆς ἁγίας Αὐτοῦ σαρκός ἀποθίγειν (ἐγγίζειν). Πρόσιμεν (προσεγγίζομεν) γάρ κατά χάριν Θεοῦ, τῇ μεθέξει τῆς μυστικῆς εὐλογίας, εἰς χεῖρας δεχόμενοι τόν Χριστόν, ἵνα καί ἡμεῖς ἀραρότως [ἄνευ ἀμφιβολίας] πιστεύσωμεν ὅτι τόν ἴδιον ἀληθῶς ἤγειρεν Ναόν, ( τό ἴδιον Σῶμα Αὐτοῦ)».

Μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τήν δόξαν τήν ὁποίαν ἐφανέρωσεν ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἐν τῷ ἱερῶ τούτῳ τόπῳ τῆς Κανᾶ καί ἐπίστευσαν εἰς Αὐτόν οἱ μαθηταί Αὐτοῦ, (Πρβλ. Ἰωάν. 2,11) δέν εἶναι ἄλλο τι ἀπό τό θεῖον μυστήριον τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, τό ὁποῖον (μυστήριον) ἔλαβε τό πλήρωμά του, ὡλοκληρώθη ἐν τῷ μυστηρίῳ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ ἡμῶν.  Ἡ φωτοφόρος παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Πνεύματος τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἐκείνη, ἡ ὁποία ἐφανέρωσε τήν δόξαν Αὐτοῦ εἰς τούς μαθητάς Αὐτοῦ.

Αὐτήν ἀκριβῶς τήν φωτοφόρον ἐνέργειαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τήν μυστικήν παρουσίαν τοῦ Χριστοῦ χαρίζει εἰς ἡμᾶς ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία διά τοῦ μυστηρίου τῆς ἀναιμάκτου θυσίας, τῆς θείας δηλονότι Εὐχαριστίας, ὡς λέγει καί ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος: «Ὅταν γάρ ἐν ἡμῖν διά τοῦ Πνεύματος γένηται, ἀνιστᾷ ἡμᾶς ἐκ νεκρῶν καί ζωοποιεῖ καί Αὐτόν ἐν ἡμῖν ὅλον ὁρᾶν ζῶντα δίδωσι τόν ἀθάνατον καί ἀνώλεθρον, οὐ μόνον δέ ἀλλά καί συνανιστῶντα καί συνδοξάζοντα ἡμᾶς ἑαυτῷ τρανῶς γινώσκειν χαρίζεται, καθώς πᾶσα θεία Γραφή μαρτυρεῖ».

Καί ἁπλούστερον: «ὅταν ὁ Χριστός ἔλθῃ μέσα μας μέ τήν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μᾶς ἀνιστᾷ ἐκ νεκρῶν καί μᾶς ζωοποιεῖ καί μᾶς ἀξιώνει νά βλέπωμεν Αὐτόν μέσα μας ὁλοζώντανον, Αὐτόν πού εἶναι ἀθάνατος καί ἀνώλεθρος· καί ὄχι μόνον τοῦτο, ἀλλά μᾶς δίδει τό χάρισμα νά ἀντιλαμβανώμαστε ὅτι μᾶς ἀνιστᾷ μαζί Του καί μᾶς συνδοξάζει, ὅπως μαρτυρεῖ ὅλη ἡ Ἁγία Γραφή.

Ἡμεῖς, ἀγαπητοί μου, δοξάσωμεν τόν ἐξαναστάντα τριήμερον ἐκ τάφου, Χριστόν τόν ζωοδότην καί μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ μαγαλύνωμεν τήν Θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ θεοῦ λέγοντες: «Σε τήν φαεινήν λαμπάδα καί μητέρα τοῦ Θεοῦ, τήν ἀρίζηλον δόξαν καί ἀνωτέραν πάντων τῶν ποιημάτων ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν».

Χριστός Ἀνέστη. Ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ βασιλεύσῃ εἰς τάς καρδίας πάντων ἡμῶν.  Ἀμήν Ἀληθῶς ἀνέστη ὁ Κύριος”.

Στην τράπεζα που παρατέθηκε από την Κοινότητα και τον Ηγούμενο Αρχιμανδρίτη π. Λεόντιο, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος απηύθυνε την ακόλουθη προσφώνηση:

«Φωτίζου, φωτίζου ἡ νέα Ἱερουσαλήμ· ἡ γὰρ δόξα Κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνέτειλε. Χόρευε νῦν, καὶ ἀγάλλου Σιών· σὺ δὲ ἁγνή, τέρπου, Θεοτόκε, ἐν τῇ ἐγέρσει τοῦ τόκου σου».

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ναζαρέτ κ. Κυριακέ,

“Ἐξοχωτάτη Πρέσβυ τῆς Ἑλλάδος εἰς τό Ἰσραήλ κ. Μαρία Σολωμοῦ,

Ἐξοχώτατε Πρέσβυ τῆς Ρωσσικῆς Δημοκρατίας κ. Βικτόρ Ἀνατόλι,

Ἐντιμότατε Πρόεδρε τοῦ τοπικοῦ Συμβουλίου τῆς Κανᾶ,

Ἀξιότιμε Πρόεδρε καί σεβαστά μέλη τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς,

Ἅγιοι Πατέρες και ἀδελφοί,

Ἀγαπητοί Χριστιανοί καί εὐλαβεῖς προσκυνηταί,

Δόξαν καί εὐχαριστίαν ἀναπέμπομεν εἰς τόν Ἅγιον Τριαδικόν Θεόν, τόν καταξιώσαντα τήν ἡμετέραν Μετριότητα καί τήν τιμίαν Συνοδείαν ἡμῶν, ἵνα καί ἐφέτος συνεορτάσωμεν μετά τῶν λίαν ἡμῖν ἀγαπητῶν κατοίκων τῆς Κανᾶ τό ἐν τῷ Εὐαγγελίῳ μνημονευόμενον γεγονός τοῦ Γάμου καί τοῦ γνωστοῦ ἀνά πᾶσαν τήν οἰκουμένην θαύματος, τῆς μεταβολῆς δηλονότι τοῦ ὕδατος εἰς οἶνον.

Ἡ Χριστιανική παρουσία ὡς καί ἡ ὡργανωμένη Χριστιανική Κοινότης, ἡ διαχρονικῶς τελοῦσα ὑπό τήν πνευματικήν καί ἐκκλησιαστικήν δικαιοδοσίαν τοῦ Παλαιφάτου Ρωμαιορθοδόξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἀνάγεται εἰς τούς πρώτους Χριστιανικούς αἰῶνας.

Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι χάρις εἰς τήν Χριστιανικήν παρουσίαν, ἡ ἱστορική πόλις τῆς Κανᾶ διετήρησε καί διεφύλαξε τόν πολύ-πολιτισμικόν, πολύ-θρησκευτικόν καί πολύ-ἐθνικόν χαρακτῆρα αὐτῆς ἕως τῆς σήμερον. Ἡ ἁρμονική συνύπαρξις Μουσουλμάνων, Ἑβραίων καί Χριστιανῶν ἀποτελεῖ παράδειγμα προς μίμησιν.

Ἡ ἰδιαιτέρα μνεία τῆς Κανᾶ ἐν τῇ Καινῇ Διαθήκῃ κατέστησεν αὐτήν πόλον ἕλξεως ἀναριθμήτων προσκυνητῶν καί ἐπισκεπτῶν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν. Τό Ἱερόν Προσκύνημα τῆς Κανᾶ κηρύττει καί διαπρυσίως καταγγέλλει τήν ἱερότητα τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου, τοῦ θεμελίου τῆς οἰκογενείας καί τῶν ἠθικῶν δομῶν τῆς ἀνθρωπίνης Κοινωνίας.

Ἡ Ἁγία τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία, τοὐτέστιν τό Ρωμαιορθόδοξον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καυχᾶται ἐν Κυρίῳ διά τήν συμβολήν αὐτοῦ, τόσον εἰς τήν ἀνάδειξιν τοῦ προσκυνήματος διά τῆς ἱδρύσεως Ναοῦ καί Μοναστηρίου, ὅσον καί εἰς τήν ποιμαντικήν μέριμναν διά τῆς προστασίας τοῦ χριστεπωνύμου αὐτῆς ποιμνίου καί γενικώτερον τῶν κατοίκων τῆς Κανᾶ.

Ἡ Ταπεινότης ἡμῶν ἠξιώθη τῆς διακονίας τοῦ ἱεροῦ τούτου προσκυνήματος ὡς καί τῆς διαποιμάνσεως  τοῦ ἐνταῦθα καί ab antiquo διαβιοῦντος εὐλαβοῦς ἡμῶν ποιμνίου, τοῦ μαρτυροῦντος τήν Σταυροαναστάσιμον ἀγάπην ἀλλά καί δικαιοσύνην τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ ζῆλος τῶν πιστῶν διά τήν Ἐκκλησίαν αὐτῶν, ἡ ἀγαστή συμβίωσις Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων, ὁ ἀλληλοσεβασμός πρός τάς θρησκευτικάς ἑορτάς καί κοινωνικάς παραδόσεις, ἀλλά καί ἡ φιλοξενία πρός τούς προσκυνητάς, κατά τό παράγγελμα τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου: «φιλόξενοι ἐστέ εἰς ἀλλήλους ἄνευ γογγυσμῶν», (Α’ Πέτρ. 4,9), ἀπεικονίζουν τήν ἰδιοσύστατον ὀντότητα τῶν Κανανιτῶν. Αὐτῆς τῆς ἐξαιρετικῆς ἐμπειρίας ἐγενόμεθα καί ἡμεῖς μέτοχοι καί κοινωνοί.

Ἐπί τῇ εὐσήμῳ ταύτῃ πασχαλίῳ ἡμέρᾳ, χαιρόμεθα ὅτι Χριστός Ἀνέστη καί θάνατος ἐθανατώθη. Καί πάλιν χαιρόμεθα ,ὅτι ὁ καρπός τοῦ δένδρου τῆς ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας φανερωθείσης δόξης τοῦ Θεοῦ διατηρεῖται λίαν καλῶς , κατά τόν Κυριακόν λόγον: «Ποιήσατε τό δένδρον καλόν καί τόν καρπόν αὐτοῦ καλόν· ἐκ γάρ τοῦ καρποῦ τό δένδρον γινώσκεται», (Ματθ. 12,33).

Προσέτι δέ χαιρόμεθα διά τήν ἐν Χριστῷ συνεργασίαν τοῦ ἡγουμένου Πατρός Λεοντίου καί τῶν ἐνεργῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς.

Τέλος, εὐχαριστοῦμεν πάντας τούς τιμήσαντας τήν ἑορτήν ταύτην, ἰδιαιτέρως δέ τόν ἀγαπητόν ἡμῖν Πρόεδρον τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου τῆς Κανᾶ.

Χριστός Ἀνέστη!  Ἔτη πολλά εὐλογημένα καί εἰρηνικά”.

Ακολούθως ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος πραγματοποίησε ποιμαντικές επισκέψεις στην Κανά και ευθύς αμέσως αναχώρησε για τα Ιεροσόλυμα.