Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Καστορίας γιὰ τὸν Μακαριστὸ Ἀρχιεπίσκοπο Ἀλβανίας κυρὸ Ἀναστάσιο.
Μὲ βαθιὰ συγκίνηση ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Καστορίας δέχθηκε τὸ ἄγγελμα τῆς ἐκδημίας τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου καὶ πάσης Ἀλβανίας κυροῦ Ἀναστασίου, τὸ πρωΐ τοῦ Σαββάτου 25 Ἰανουαρίου 2025, κατὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀναστάσιος ἦταν μιὰ ἐξέχουσα ἐκκλησιαστικὴ προσωπικότητα ποὺ ἀφιέρωσε τὴ ζωή του στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ γενικότερα, ἀλλὰ κυρίως στὴν ἀνασυγκρότηση καὶ ἀναγέννηση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἀλβανίας εἰδικότερα.
Ὁ μακαριστὸς Ἀρχιεπίσκοπος Ἀναστάσιος διατηροῦσε στενοὺς δεσμοὺς μὲ τὴν Καστοριὰ καὶ τὸν ἐπίσης μακαριστὸ Μητροπολίτη Καστορίας κυρὸ Γρηγόριο Γ’ (Παπουτσόπουλο). Ἡ σχέση τους, βασισμένη στὴν ἀγάπη καὶ τὴν ἀλληλοεκτίμηση, ἐπισφραγίστηκε ἀπὸ τὴ στήριξη ποὺ προσέφερε ὁ Μητροπολίτης Γρηγόριος στὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀναστασίου.
Ἰδιαίτερα κατὰ τὴ δύσκολη περίοδο μετὰ τὸ ἄνοιγμα τῶν συνόρων τὸ 1991, ὅταν πλῆθος προσφύγων ἀπὸ τὴν Ἀλβανία ἔφτανε στὴν Καστοριὰ σὲ κατάσταση ἀνάγκης, ὁ Μητροπολίτης Γρηγόριος στάθηκε στὸ πλευρό τους μὲ κάθε δυνατὴ βοήθεια. Ὁ ἴδιος, ἀντιλαμβανόμενος τὶς προκλήσεις ποὺ θὰ ἀντιμετώπιζε ὁ τότε Πατριαρχικὸς Ἔξαρχος Ἐπίσκοπος Ἀναστάσιος, τοῦ προσέφερε κάθε ὑποστήριξη, ἀπὸ ὑλικοὺς πόρους μέχρι προσωπικὸ μεταφορικὸ μέσο, προσπαθώντας ἔτσι νὰ συμβάλει στὸ ἔργο τῆς ἀναστήλωσης τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Ἀλβανίας.
Ὁ μακαριστὸς Ἀναστάσιος, ἀναγνωρίζοντας αὐτὴν τὴ στήριξη, διατηροῦσε στενὴ σχέση μὲ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Καστορίας, ἐπισκεπτόταν τακτικὰ ἀνεπίσημα τὸν Μητροπολίτη Γρηγόριο καὶ εἶχε ἐκφράσει δημόσια τὴν εὐγνωμοσύνη του γιὰ τὴ βοήθεια ποὺ εἶχε λάβει.
Χαρακτηριστικὰ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀναστάσιος μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ Μητροπολίτη Γρηγορίου τῇ 30ῇ Ἰανουαρίου 1996, μεταξὺ ἄλλων εἶχε γράψει: «Ἡ Ὀρθόδοξος Αὐτοκέφαλος Ἐκκλησία τῆς Ἀλβανίας μὲ βαθύτατη εὐγνωμοσύνη θὰ ἐνθυμεῖται πάντοτε τὸν εὐγενικό, συνετὸ Ἱεράρχη, ποὺ μὲ πατρικὴ στοργὴ ἀγκάλιασε τὰ ταλαιπωρημένα παιδιά της καὶ μὲ σοφὴ διάκριση καὶ ἀποφασιστικότητα ἐνίσχυσε ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμή, παντοιοτρόπως, τὴν ἐκ τῶν ἐρειπίων ἀνασυγκρότησή της. Ὁ Θεός, ἂς ἀναπαύει τὴν ἐκλεκτὴ ψυχή του, ἂς παρηγορεῖ ὅλους τοὺς συνεργάτες καὶ συγγενεῖς του καὶ ἂς ἀναδεικνύει μιμητὲς τῆς ἁγιασμένης εὐγενοῦς μορφῆς του».
