Ἡ διομολογιακὴ – οἰκουμενιστικὴ “Κοινότητα Iona’’ εἰς τὴν Σκωτίαν
Ἀββαεῖο στήν Ιόνα – Βικιπαίδεια
Τοῦ κ. Β. Χαραλάμπους, Θεολόγου
Διομολογιακὲς οἰκουμενιστικὲς συνάξεις δὲν ὑπάρχουν μόνο στὶς κοινότητες Taize καὶ Bose, ἀλλὰ καὶ ἀλλοῦ, ὅπως γιὰ παράδειγμα στὴ Σκωτία, ἡ “Κοινότητα Ιona (Ιona Community)”. Οἱ οἰκουμενιστικὲς αὐτὲς κοινότητες, ἀποτελοῦν σύγχρονες “διομολογιακὲς” Βαβέλ, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν κορύφωση τοῦ διαχριστιανικοῦ συγκρητισμοῦ.
Ἡ “Κοινότητα Ιona”, ἡ ὁποία ἑδρεύει στὴ Γλασκώβη τῆς Σκωτίας, ἱδρύθηκε τὸ ἔτος 1938 ἀπὸ τὸν George MacLeod. Εἶναι μία κατ’ ἐξοχὴ διομολογιακὴ – οἰκουμενιστικὴ κοινότητα. Σὲ αὐτὴ πρυτανεύει ὁ διαχριστιανικὸς συγκρητισμός. Καὶ μόνο ὁ ἐπιθετικὸς προσδιορισμὸς “διομολογιακή”, ἀρκεῖ γιὰ νὰ καταδειχθεῖ τὸ ἀπαράδεκτο τοῦ διαχριστιανικοῦ συγκρητισμοῦ.
Ἡ διομολογιακὴ – οἰκουμενιστικὴ αὐτὴ κοινότητα, ἀποτελεῖται ἀπὸ μέλη διαφόρων δογμάτων (Παπικῶν, Πρεσβυτεριανῶν, Λουθηρανῶν, Ἀγγλικανῶν, Κουάκερων, καὶ ἀνθρώπων ποὺ δὲν ἀνήκουν σὲ συγκεκριμένο δόγμα), μὲ ὅ,τι αὐτὸ συνεπάγεται ἀπὸ πλευρᾶς οἰκουμενιστικῶν ἀτοπημάτων. Ἡ “Κοινότητα Ιona” εἶναι μία μεικτὴ κοινότητα, ἀπὸ ἄνδρες καὶ γυναῖκες.
Πρὸς τοῦτο ἔχουν ἀναπαλαιώσει καὶ κτίσει τὸ σχεδὸν ἐρειπωμένο μεσαιωνικὸ μοναστήρι «Iona Abbey» (τὸ ὁποῖο ἦταν παλαιότερα Μοναστήρι Βενεδικτίνων μοναχῶν).
Ἡ “Κοινότητα Iona” ἀρχικὰ ὑπαγόταν στην “ἐκκλησία” τῆς Σκωτίας, ἀλλὰ ἡ σχέση της τώρα δὲν εἶναι τόσο στενή, ὅπως ἀρχικὰ ἦταν καὶ ὡς ἐκ τούτου τῆς παρέχεται ἡ δυνατότητα διομολογιακῶν – οἰκουμενιστικῶν ἐκτροπῶν.
Θὰ πρέπει νὰ σημειωθεῖ ὅτι ἡ “Κοινότητα Iona” δὲν ἔχει μόνο τοπικὸ χαρακτήρα. Εἶναι μία κοινότητα ἡ ὁποία δραστηριοποιεῖται σὲ ὅλο τὸν κόσμο, μὲ ἐπακόλουθες οἰκουμενιστικὲς δραστηριότητες στὰ διάφορα μέρη, ὅπου δραστηριοποιεῖται.
Κτηριακὰ ἡ “Κοινότητα Iona” βρίσκεται κυρίως στὸ Isle of Iona, τὸ «Iona Abbey» καὶ στὸ κεντρικὸ κτήριο MacLeod.
Ἀνάμεσα στὶς ἄλλες οἰκουμενιστικές στρεβλώσεις, ἔχουν προβεῖ καὶ στὴ λεγόμενη «πειραματικὴ λατρεία» (experimental worship). Αὐτὸ εἶναι ἕνα ἄλλο διομολογιακὸ ἀτόπημα τῆς “Κοινότητας Iona”. Προσπαθοῦν, ὅπως ἰσχυρίζονται, νὰ “ἀνανεώσουν” τὴ λατρεία. Τὸ καινοφανὲς αὐτὸ ἀτόπημα τὸ ἔχουν καλέσει “ἀνανέωση τῆς λατρείας”.
Ἡ «πειραματικὴ λατρεία», ὅπως ἔχει κληθεῖ, ἔχει ἀναπτυχθεῖ ἀπὸ τὸν Ὅμιλο Wild Goose Worship Group, ὁ ὁποῖος ἑδρεύει στὴ Γλασκώβη. Ἀπὸ τὸν Ὅμιλο Wild Goose Worship Group δημιουργοῦνται οἱ λεγόμενες «νέες λειτουργικὲς μορφές», οἱ ὁποῖες εἶναι ὑπηρετικὲς τῶν διομολογιακῶν σκοπιμοτήτων στὴν καλούμενη “συμμετοχικὴ λατρεία” καὶ ἐκτὸς τῶν γεωγραφικῶν ὁρίων τῆς Σκωτίας.
Οἱ οἰκουμενιστὲς εὐνοοῦν σκοπίμως τέτοιες κοινότητες. Ὅλες αὐτὲς οἱ “διομολογιακές”, ὅπως τὶς καλοῦν συνάξεις, εἶναι ἀναμφισβήτητα ὑπηρετικὲς τοῦ διαχριστιανικοῦ συγκρητισμοῦ. Πολλοὶ εἶναι ἐκεῖνοι δυστυχῶς, οἱ ὁποῖοι μεθερμηνεύουν τὸν διαχριστιανικὸ σὲ συγκρητισμὸ σὲ τέτοιες οἰκουμενιστικὲς προσπάθειες, ὡς ἔκφραση ἀγάπης πρὸς τοὺς ἑτεροδόξους. Εἶναι οἱ “ἀγάπες”, στὶς ὁποῖες ἀναφέρθηκε ὁ Ὅσιος Παΐσιος στὴν ἐπιστολή του πρὸς τὸν Ἀρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, γιὰ τὴν ὁποία ὅσοι στηρίζουν τὸν Οἰκουμενισμὸ “τρομάζουν” νὰ ἀναφερθοῦν. Ἡ ἐν ἀληθείᾳ ἀγάπη ὅμως, δὲν ἐπιτρέπει τέτοια συγκρητιστικὰ ἀτοπήματα.
Πρὶν ἀρκετὰ χρόνια γνώρισα κάποιον Σκωτσέζο κάτοικο Γλασκώβης, ὁ ὁποῖος ἀνῆκε στὴν “ἐκκλησία” τῆς Σκωτίας. Εἶναι παντρεμένος μὲ ὀρθόδοξη χριστιανή. Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση ὅτι αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος, ἐνῶ ποτὲ δὲν τὸν πίεσε ἡ ὀρθόδοξη σύζυγός του, ἡ ὁποία ἔχει καταγωγὴ ἀπὸ τὴν Κύπρο, ἀπὸ μόνος του ἄρχισε νὰ διαβάζει ὀρθόδοξα βιβλία στὰ ἀγγλικά, μὲ πρῶτο τὸν βίο καὶ τὰ θαύματα τῶν Ἁγίων Ραφαήλ, Νικολάου καὶ Εἰρήνης. Ἡ συγκίνησή του ἦταν ἔκδηλη ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τοῦ βίου τῶν Ἁγίων αὐτῶν Μαρτύρων καὶ τὰ θαύματά τους. Ἀκολούθως διάβασε καὶ ἄλλα ὀρθόδοξα βιβλία. Φαίνεται συνέλεγε στὴν καρδία του, ὅσα ἔβλεπε στὴν Κύπρο ποὺ ἐρχόταν, ἀλλὰ δὲν μιλοῦσε.
Ἀπὸ μόνος του μία μέρα ζήτησε ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στὴ Σκωτία, νὰ βαπτισθεῖ Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς καὶ μετὰ ἀπὸ κατήχηση βαπτίσθηκε ἀπὸ Ὀρθόδοξο Ἱερέα σὲ ἕνα ποταμὸ τῆς Σκωτίας. Αὐτὸ ἔχει συμβεῖ πρὶν λίγα χρόνια.
Δὲν ἀποβαίνει ἡ συγκρητιστικὴ ἀνθρωπάρεσκη “ἀγάπη”, κώλυμα, γιὰ νὰ γνωρίσει ἕνας ἑτερόδοξος τὴ Μία Ἁγία Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ; Τὸ ἔρεβος τοῦ συγκρητιστικοῦ οἰκουμενισμοῦ εἶναι πολὺ μεγάλο. Ἀντιλαμβανόμαστε ἐπίσης τὸ πρόβλημα ἀπὸ τὴν ὕπαρξη διομολογιακῶν – οἰκουμενιστικῶν κοινοτήτων, ὅπως ἡ “Κοινότητα Iona” στὴ Γλασκώβη.
