ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΔΟΞΑΣΑΤΕ!
ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ξένον ὁρῶ καὶ παράδοξον, ἀναφωνεῖ ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος τῶν Χριστουγέννων, θέλοντας νὰ ἐκφράσει τὸ ἀπερινόητο μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας, τὴν ἀνατροπὴ ὅλων τῶν φυσικῶν νόμων καὶ τὴν κατάργηση ὅλων τῶν φιλοσοφικῶν στοχασμῶν, οἱ ὁποῖοι δογμάτιζαν ὅτι «θεὸς ἀνθρώποις οὐ μείγνυται». Καὶ ὅμως ὁ Θεός, ὁ κύριος τῶν φυσικῶν νόμων, τοὺς ἀνέτρεψε καὶ μείχτηκε μὲ τοὺς ἀνθρώπους. Ἔγινε ἄνθρωπος, γιὰ νὰ κάνει τὸν ἄνθρωπο Θεό! Ἀποφάσισε νὰ ὑλοποιήσει τὴν ἀρχέγονη ὑπόσχεσή Του νὰ στείλει «τὸ σπέρμα τῆς Γυναικός», γιὰ νὰ συντρίψει τὴν κεφαλὴ τοῦ ὄφεως καὶ νὰ λυτρώσει τὸ ἀνθρώπινο γένος ἀπὸ τὴ δουλεία του. Δὲν ὑπάρχει πιὸ ἐλπιδοφόρο γεγονὸς ἀπὸ τὴν σάρκωση τοῦ Θεοῦ Λόγου, διότι δι’ αὐτοῦ διορθώθηκε τὸ μοιραῖο σφάλμα τῶν πρωτοπλάστων καὶ ἐπανενώθηκε ὁ ἄνθρωπος μὲ τὸ Θεό. Ἄνοιξε ξανὰ ἡ πύλη τῆς Ἐδὲμ καὶ ξαναδόθηκε ἡ δυνατότητα τῆς κατὰ χάριν θεώσεως. Ὁ Χριστὸς ἔγινε ὁ δεύτερος Ἀδάμ, ὁ νέος ἄνθρωπος, ὁ Θεάνθρωπος, ἀσύγκριτα ἀνώτερος τοῦ παλαιοῦ Ἀδάμ. Μέσῳ Αὐτοῦ πιὰ μετέχουμε στὴ θεανθρωπότητά Του, δηλαδὴ στὴ δυνατότητα τῆς θεώσεως. Ἀλλὰ ἀλίμονο, ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος πασχίζει νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ Αὐτόν! Ὥς καὶ τὸν τρόπο χρονολόγησης ἀλλάζει, διότι τὸν ἐνοχλεῖ καὶ ἡ ἁπλὴ ἀναφορὰ τοῦ ὀνόματός Του! Ἐμεῖς, ὅσοι πιστεύουμε σ’ Αὐτὸν καὶ τοῦ ἐναποθέτουμε τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μας, ἂς ἀνυμνήσουμε τὸ ἅγιο ὄνομά Του, γιὰ τὴν ὑπέρτατη δωρεά Του σέ μᾶς. Ἂς κάνουμε τὴν καρδιά μας νοητὴ φάτνη, ἂς Τὸν ὑποδεχθοῦμε καὶ ἂς τὸν ζεστάνουμε μὲ τὴν πίστη μας καὶ τὴν ἀφοσίωσή μας σ’ Αὐτόν. Ἂς βάλλουμε στὸ περιθώριο τὸ κοσμικὸ γιορταστικὸ πνεῦμα τῶν ἡμερῶν καὶ ἂς γιορτάσουμε, ὅπως Ἐκεῖνος θέλει τὸ κοσμοσωτήριο γεγονός! Καλὸ καὶ εὐλογημένο Δωδεκαήμερο!